Poezja Adama Mickiewicza była wzorcem poezji dla romantyków, inspiracją dla artystów wszystkich następnych pokoleń, nie tylko w Polsce, ale - dzięki przekładom niemal na wszystkie języki świata - na całym świecie. Wielokrotnie wznawiana, czytana przez uczniów, literaturoznawców, a także przez emigrantów, którzy w poezji pierwszego wieszcza odnajdywali własne tęsknoty, i przez zwykłych ludzi, którzy z pamięci potrafią recytować obszerne fragmenty, odnajdując w nich "kraj lat dziecinnych". Poezja Mickiewicza jest zapisem jego życia, odbiciem myśli i przeżyć, wzlotów i upadków, i jak pięknie napisał Leopold Staff, zawiera się "pomiędzy szarym Nowogródkiem i czarnym Konstantynopolem