"Ustroni sobie szukają na wsi, nad morzem lub w górach. I ty zwyczajnie bardzo za tym tęsknisz. Wszystko to jest jednak bardzo niemądre, bo przecież można usunąć się, kiedykolwiek zechcesz, w głąb siebie.Nigdy bowiem nie schroni się człowiek spokojniej i łatwiej jak do duszy własnej; zwłaszcza ten, kto ma taka ustroń wewnętrzną, że się natychmiast zupełny znajdzie spokój, jeśli w nią się wpatrzy. A nic innego nie nazywam spokojem jak wewnętrzny ład.Jak najczęściej więc stwarzaj sam sobie tę ustroń i odświeżaj sam siebie. A krótkie to niech będą i elementarne zasady, które ci wystarczą do natychmiastowego otwarcia tej ustroni i spowodują, że opuścisz ją w usposobieniu gotowym do cierpliwego znoszenia stosunków, do których wracasz..."Pozostawione przez Marka Aureliusza Rozmyślania stanowią jedno z najznakomitszych świadectw filozofii stoickiej. W jej duchu żył i postępował. Rozmyślania te są nie są tylko zbiorem własnych i cudzych myśli, nagromadzeniem aforyzmów i cytatów. Są dialogiem z samym sobą, solilokium dyscyplinującym myśli i kształtującym piszącego moralinie. Są rekolekcjami. Ćwiczeniami duchowymi uprawianymi według ustalonej metody, zgodnie ze stoicką doktryną.