"Kto ratuje jedno życie - ratuje cały świat".
"Ja chcę żyć" słyszy Łucja od swojej najlepszej przyjaciółki Beli. Narażając własne życie, wyprowadza dziewczynę z getta.
Trójka żydowskich uciekinierów przemierza Generalne Gubernatorstwo w poszukiwaniu bezpiecznego schronienia. Ich przewodnikiem jest mała Wanda.
W domu Ireny pod nosem gestapowców ukrywa się na stryszku trzyosobowa żydowska rodzina. Przez osiem miesięcy Żydzi kulą się w mikroskopijnym pomieszczeniu.
Nie musiały się wychylać. Mogły dość spokojnie przeżyć wojnę w rodzinnych domach. Nie mogły jednak patrzeć na to, jak niemieccy okupanci traktują Żydów - polują na nich, zamykają w gettach, wysyłają do obozów koncentracyjnych na pewną śmierć. Prześladują ich znajomych, sąsiadów, przyjaciół. Niewinnych ludzi, którzy według nazistowskiej ideologii stracili prawo do egzystencji.
Nie pozostały obojętne na cierpienie bliźnich. Podjęły walkę z Hitlerem uzbrojone w silną wolę i determinację. Nie zawahały się pomóc, mimo że ryzykowały życiem swoim i swoich najbliższych. Żwyciężyły. Zdały egzamin z człowieczeństwa. Dziewczyny, które zrobiły to, co uznały za słuszne.