Zosia Zajczyk urodziła się w Warszawie kilka miesięcy przed wybuchem wojny. Nie miała jeszcze dwóch lat, gdy wraz z rodziną znalazła się w getcie. By ocalić córeczkę, jej matka ukryła ją w piwnicy. Zosia spędzała tam długie miesiące tylko z ukochaną lalką, w świecie utkanym z matczynych opowieści.
Nie pamięta muru ani opasek z gwiazdą Dawida. Pamięta kasztany, które przynosiła jej mama, i sanki rysowane węglem na podłodze.
Pełna ciepłego humoru i wzruszająca opowieść o działalności Antoniny i Jana Żabińskich, którzy podczas II wojny światowej pomagali ukrywającym się Żydom, dając im schronienie w swojej willi i w opustoszałych pomieszczeniach warszawskiego zoo. W tę konspiracyjną działalność na równi z rodzicami zaangażowany był kilkuletni Ryś, który zanosił ukrywającym się ludziom jedzenie i niejednokrotnie musiał wykazywać się pomysłowością oraz odwagą. Niebagatelną rolę w tej historii odgrywały też zwierzęta - były one w willi Żabińskich domownikami i najlepszymi przyjaciółmi Rysia. Książka o trudnych czasach i pięknych ludziach.
UWAGI:
Ilustracje także na wyklejkach. Oznaczenia odpowiedzialności: Marta Józefczyk ; ilustracja Katarzyna Bukiert.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
